1.1 Wat architectuur onderscheidt van het bouwen is het element van spel. Architectuur is als bouwen maar voegt hier iets wezenlijks aan toe, namelijk het poëtische spelelement. Het spel zoals Huizinga het bedoelde in 'Homo ludens'. Namelijk "een handeling, die binnen zekere grenzen van plaats, tijd en zin, in een zichtbare orde, naar vrijwillig aanvaarde regels, en buiten de sfeer van materiële nuttigheid of noodzakelijkheid." (p. 129, 130) Het bouwen ligt geheel binnen deze grenzen. 1.2 Voor wat betreft dit aspect is voor de architect, gelijk de dichter bij Huizinga altijd het bewuste of onbewuste doel de spanning te veroorzaken die de kijker of gebruiker geboeid houdt. Om Huizinga verder te parafraseren: "terwijl nu taal (lees het bouwen) van het gewone leven, als praktisch en algemeen gangbaar instrument, het beeldkarakter van alle bewoording (lees gebouwen en ruimten) voortdurend doet afslijten, en een schijnbaar strikt logische zelfstandigheid aanneemt, blijft poëzie (lees architectuur) het beeldende karakter der taal (lees gebouwen en ruimte) opzettelijk cultiveren." 1.3 Maar zoals al gesuggereerd is architectuur niet louter schouwspel. We hebben het hier over het verschil met het bouwen. Wat architectuur met het bouwen gemeen heeft is de ernst. Niet alleen de ernst van de techniek, het gebruik en de regels, maar ook het meer dan ernstige aspect van de plaatsbepaling: het vrij maken en begrenzen van een ruimte in de oneindige algemene ruimte om de mens en het specifieke gebruik een plek te geven. Ook in dit aspect onderscheidt architectuur zich van het bouwen. Deze plaatsbepaling is dan namelijk veel uitgesprokener, van een duurzamer karakter en onderdeel van bovengenoemd spelelement.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten